Preview Jasper

Home

Contact & Tips

Ander Werk

Uitgaves

Over Mij

Wil je weten hoe het verder gaat? Koop dan nu ‘Jasper’ en duik in zijn onzekere, sullige wereld, die je zal laten lachen, ontroeren en verbazen.

Proloog Ik ontdekte het voor het eerst toen ik voor de derde keer in een week die gouwe ouwe van Rob de Nijs meebrulde, één van mijn moeders favorieten. Het is niet mijn gewoonte om mijn zangkunsten publiekelijk te maken, maar het was een goede week. Misschien wel de beste van mijn leven. Als mijn moeder me had gehoord, was ze van verbazing omgevallen. Bonk! Languit op de marmer- en vloer. Waarna ik mijn best zou moeten doen om mijn lachen in te houden, terwijl ik haar overeind hielp. Hoe dan ook, ik ‘zong’ dus mee en er gebeurde iets vreemds. Of vreemd eigenlijk niet eens.

Dat het voor de derde keer die week gebeurde en ook nog eens precies drie keer op het moment dat ik met Rob meebrulde, dát was vreemd. Tussen de valse noten door, wierp ik een blik uit het raam en … Maar wacht, ik ga te snel. Laat ik bij het begin beginnen. Ik ben eigenlijk een hele saaie negentienjarige jongen. Nog nooit gezoend, geen vrienden, geen benul van de laatste mode – en overigens ook totaal geen interesse daarin - kortom: een loser eersteklas. Geen wonder dus dat ik zo’n beetje altijd chagrijnig ben.

Ik heb nooit van zingen gehouden, ook niet toen ik nog klein was. Mijn moeder krijgt er geen genoeg van om keer op keer te vertellen hoe ik weigerde ‘klap eens in je handjes’ te zingen. Op school werd er een hele heisa van gemaakt. Tot mijn vader een bezoekje bracht aan de directeur. Toen hoefde ik opeens niet meer mee te zingen. Ik kreeg een triangel in mijn handen en iedereen vond het wel prima. Vooral ik. Tja, mijn vader is een nogal invloedrijke man, zal ik maar zeggen. Met de nadruk op ‘rijk’. Maar de laatste tijd is mijn leven ingrijpend veran- derd. En dat komt door Gemma, het mooiste, liefste en slimste meisje op aarde.

We liepen elkaar – letterlijk – tegen het lijf in de supermarkt en haar reactie op deze ongewenste intimiteit was zo verfrissend dat ik een moment lang alleen maar wezenloos in haar donker- bruine ogen staarde. Ze schold me niet uit. Ze sloeg haar ogen niet ten hemel. Ze schonk me geen blik vol medelijden. Haar ogen gingen niet afkeurend over mijn kleding. Nee, het ging heel anders: ‘Jeetje, dat is nog eens een aparte manier om iemand te ontmoeten,’ riep ze uit, terwijl ze mij overeind hielp en mijn gebutste sinaasappels van de grond raapte. Ze glimlachte er zo gemeend bij dat ik haar onmiddellijk geloofde.

‘Tja, sorry,’ mompelde ik. ‘Je hoeft je niet te veront- schuldigen,’ ging ze vriendelijk verder. ‘Het was net zo goed mijn schuld, hoor. Ik liep te dromen.’ Ze bloosde en raapte nog wat van mijn boodschappen op om het te verbergen. Ik merkte dat ik ook lachte, omdat mijn kaken protesteerden. (Ik lach zelden, dus mijn kaken zijn niets gewend.) ‘Ik ben Gemma trouwens,’ zei ze met haar armen vol groenten in blik. Ik pakte de spullen van haar over en knikte. ‘Jasper.’ Ze duwde een lange, donkere lok achter haar oor en lachte weer. Waarom was mij een raadsel, maar het beviel me wel.

‘Ik woon hier om de hoek. Zal ik je broek even voor je uitwassen? Dat is het minste wat ik kan doen. Je kunt zolang wel een jogging- broek van mij aan.’ Ik volgde haar blik naar beneden en bekeek mijn met melk besmeurde broekspijp en de ravage op de vloer. Vreemd. Haar lachende gezicht had me zo bezig gehouden dat de plakzooi me nog niet was opgevallen. ‘Mijn ouders zijn allebei aan het werk,’ voegde ze eraan toe, alsof dat het verschil zou maken. Ze keek me vragend aan en ik knikte als een halve gare.

Verbijsterd volgde ik haar naar de kassa, waar we onze etenswaren afrekenden. Af en toe kruisten onze blikken elkaar en wendden we verlegen onze hoofden af. Ik had eindelijk de liefde gevonden. Ik had eindelijk.… maar wat zit ik nu eigenlijk te raaskallen? Dit is geen liefdesverhaal! Dit is het verhaal over hoe Gemma’s liefde en vrolijkheid een gave in mij losmaakten. Een nogal vreemde gave. Absurd zou je het zelfs kunnen noemen. Ongelooflijk. Een wonder, een rariteit, een.… Weet je wat? Oordeel maar gewoon zelf.